Er is geld over voor zorg, oftewel er wordt minder uitgegeven dan begroot, hoeveel precies in Pijnacker-Nootdorp is nog niet bekend. Fractievoorzitter Hanneke van de Gevel legt uit hoe Eerlijk Alternatief zich al jarenlang zorgen maakt over de zorg, de beslissingen die hierover genomen worden en wat dat betekent voor inwoners:
“Al jaren ben ik de luis in de pels als het gaat over zorg. Kent u Ingrid uit Nootdorp nog? Zij kreeg geen traplift van de gemeente maar moest met haar puberkinderen verhuizen naar de Schilderswijk. Dat heet met een sjiek woord ´verhuispredicaat´. Zij lag al negen maanden in de woonkamer op bed en had dus al die tijd geen douche meer gezien. De aanpassing in de woning vond de gemeente te duur. En dat terwijl er zelfs 9 ton aan zorggelden (WMO) over was. Haar hele netwerk zou bij een verhuizing weg zijn. Niet alleen haar netwerk maar ook het netwerk van haar kinderen. Zie hier wat ik destijds schreef: Goed, uiteindelijk is SBS6 ingeschakeld en een bedrijf uit de geboortestad van mijn ouders vond het zo zielig dat zij een traplift hebben gerealiseerd.
Ik snap best dat als er geen geld is dat je dat soort keuzes als gemeente maakt, maar toch niet als je heel veel geld over hebt, zei ik toen. Ik heb diverse keren geprobeerd om onze regels wat soepeler te maken. Want niet alleen Ingrid kreeg geen traplift, maar dit lot trof nog veel meer mensen.
Later werden vervolgens door het kabinet nog meer bezuinigingen op zorg doorgevoerd en mochten de gemeenten het gaan oplossen met minder budget. Ik heb een aantal pogingen gewaagd om het op de politieke agenda te zetten. Zie onder andere hier:, maar helaas lukte dat niet. Waarom niet? Dit waren veel gehoorde tegenwerpingen op mijn prangende vragen; “Men leeft wellicht in de waan van de dag, de angst voor het onbekende, misschien valt het wel mee…”. U mag het zeggen want ik begreep en begrijp het nog steeds niet. Ik wilde toen vanuit mijn fractie een inhoudelijke zorgdiscussie hebben met andere fracties. Niets meer en niets minder.
En dan wordt later, dus nu vandaag de dag, het beleid wat gemeentes afspreken meer concreet en zichtbaar. Thuiszorgmedewerkers die al jaren een uurloon 15 euro kregen worden nu naar 10 euro teruggezet, partners die ruim 60 jaar in Pijnacker wonen, moeten naar Nunspeet verhuizen omdat hier geen partnerplek is, et cetera.
Uitvloeisels van landelijk beleid en lokaal beleid. Men wordt nu hopelijk langzaam wakker.
En dan komt het nieuws dat er in 2015 310 miljoen zorggeld in Nederland op de plank is blijven liggen. Geld voor onder andere woningaanpassingen, begeleiding of hulp in het huishouden. 310 miljoen euro…. Dat zijn 45.000 standaard trapliften!
Vorig jaar was er hier ook geld over en gelukkig was de gemeenteraad zo helder om dat te reserveren voor zorg. Hier kunnen er dus geen lantaarnpalen voor worden gekocht.
Staatsecretaris van Rijn gaf aan dat gemeenten zich moeten afvragen of zij niet te zuinig zijn geweest. En daar zijn wij het mee eens. Wij staan er met de fractie simpel in. Mensen die zorg nodig hebben moeten die ook krijgen. Als er bij ons veel geld over is moet de gemeente zich heel diep schamen. Sober en doelmatig is prima maar het moet niet asociaal worden. Geoormerkt zorggeld moet voor zorg óók gebruikt worden.
Wordt vervolgd als wij eind juni de kadernota bespreken en wij de centen weer verdelen.”