Fractievoorzitter Hanneke van de Gevel: “De kranten staan ineens vol met alarmerende artikelen dat er te weinig psychologische hulp is voor kinderen. Klopt dat wel? Vanuit Pijnacker-Nootdorp geef ik mijn visie als raadslid in een notendop.
Sinds 1 januari 2015 kopen wij samen met nog negen andere gemeenten jeugdhulp in. Hiervoor is het inkoopbureau H10 opgericht. H10 bestaat uit de gemeenten Den Haag, Delft, Midden-Delfland, Leidschendam-Voorburg, Pijnacker-Nootdorp, Rijswijk, Voorschoten, Wassenaar, Westland en Zoetermeer.
Alle aanbieders die al in beeld waren in 2014 hebben in principe een contract gekregen voor 2015 maar de organisaties moesten zich wel tijdig aanmelden om een contract te krijgen.
Het lastige voor de gemeente was dat niet duidelijk was hoeveel uren een bepaalde instantie of hulpverlener werkelijk nodig had voor die hulp én de gemeente moest het ook nog eens met minder geld doen. Van te voren werd dus een inschatting gemaakt hoeveel uur men nodig had. Voorbeeld: organisatie X kreeg 1 miljoen en organisatie Y kreeg 5 ton. Naast organisaties had de gemeente ook te maken met behandelaars en zo kreeg psycholoog X 1000 uur aan behandeling en psycholoog Y 500 uur aan behandeling.
In april zag ik al dat het niet goed ging. De huisarts verwees een kind door naar (zie voorbeeld hierboven) psycholoog Y en die had haar 500 behandeluren er toen al op zitten. Wat een ouder dan nog kan doen is via een Persoons Gebonden Budget Jeugdhulp inkopen. Als PGB-houder bepaal je namelijk zelf wat je inkoopt, maar je moet dan wel zelf deze toch best ingewikkelde administratie voeren en daar ook geschikt voor zijn. Dat kan niet iedereen, want het is veel administratief werk. Een andere oplossing is om de huisarts te laten verwijzen naar bijvoorbeeld psycholoog X die nog wel genoeg uren heeft. Maar weet de huisarts wel wie alle gecontracteerde partijen zijn? Er zijn maar liefst 211 gecontracteerde partijen.
Een ander probleem was dat de ene instelling bijvoorbeeld een miljoen teveel had gekregen en de andere instelling weer een miljoen te weinig. Er waren nog wel meer problemen met bijvoorbeeld onderaannemersschap maar dat wordt te ingewikkeld.
Ik heb toen overleg gehad met de Vereniging Nederlandse Gemeente om te sparren over deze ontwikkelingen. De VNG gaf aan dat er ook een verantwoordelijkheid ligt bij de behandelaars zelf. We moeten met minder geld hetzelfde doen en wie zegt nou dat een kind 30 uur aan behandeling nodig heeft en dat bijvoorbeeld 15 uur voldoende is. De behandelaar en de instellingen moeten dus zelf ook hun verantwoordelijkheid nemen.
Als raadslid kun je onmogelijk in elke praktijksituatie duiken en wie ben ik om te beoordelen hoeveel behandeling een kind nodig heeft? Wij vinden dat niemand buiten de boot mag vallen, maar we beseffen ook dat deze transitie enorm ingewikkeld is voor gemeenten. Na de vakantie hebben wij als raad in Pijnacker-Nootdorp een evaluatie over de jeugdzorg waarin wachttijden, wachtlijsten, productie versus realisatie, indicaties, PGB’s en nog veel meer besproken gaat worden.
Ons meldpunt ‘Zorg om Zorg’ staat nog steeds open om een en ander te registreren of om u tips te geven. We blijven u op de hoogte houden.”