De gemeente Pijnacker-Nootdorp heeft haar IJslandvordering (Landsbanki) verkocht. Het betreft een bedrag van (omgerekend) 12,4 miljoen euro, de hoofdsom en de toegekende rente. De Deutsche Bank gaat bemiddelen met marktpartijen en investeerders en heeft blijkbaar goede ervaringen met het bemiddelen van dergelijke vorderingen. De Noord-Hollandgroep, bestaande uit zestien lagere overheden, de provincie Groningen en de gemeenten Den Haag en Woudenberg zijn één van de laatste partijen die de vorderingen op deze wijze te gelde maken.

Wethouder Van Haagen informeerde de Raad in een vertrouwelijke vergadering op 4 september over deze mogelijkheid. Daarna bleef het zes weken stil. De wethouder weigerde categorisch in te gaan op een aantal vragen van Eerlijk Alternatief rondom de voortgang. Daardoor kwam het bericht aan de Raad, gelijktijdig met de kennisgeving aan de pers, alsnog als een verrassing. Eerlijk Alternatief is natuurlijk ontzettend blij met het goede nieuws, maar was graag wat beter op de hoogte gehouden de afgelopen zes weken. Per slot van rekening deed de wethouder deze toezegging in de besloten vergadering aan de Raad.

Informatieplicht

Om de controlerende en kaderstellende rol als raadslid goed uit te kunnen voeren is informatie van groot belang. Met alleen maar achteraf concluderen of een wethouder de raad eventueel niet juist of niet tijdig genoeg heeft geïnformeerd nemen gedane zaken geen keer. Eerlijk Alternatief wil niet gelijktijdig met de pers geïnformeerd worden. We hadden graag eerder gehoord van deze positieve uitkomst dan de dag van de daadwerkelijke storting op de gemeenterekening. Nu was de afloop succesvol, maar we blijven vragen stellen als wij dat nodig vinden en gaan ervan uit dat we de benodigde antwoorden, dan wel via een vertrouwelijke vergadering, krijgen conform de afspraken zoals vastgelegd in het hoofdlijnenakkoord voor de jaren 2014-2018.

Onverwacht

Ruiterlijk geven wij wel toe dat we dit resultaat totaal niet meer verwacht hadden. Sterker nog Hanneke van de Gevel raadde in 2009 aan om de gehele vordering in één keer af te schrijven in plaats van als een voorziening in de boeken te laten staan. De kans dat het geld ooit terug zou komen leek haar gering. Ook was er een hoog risico dat het geld tegen een lagere koers terug zou komen, dit omdat de IJslandse regering alleen nog maar uit wilde keren in IJslandse kronen.

Weerstandsvermogen

De Noord-Hollandgroep had een totale vordering van ongeveer 166 miljoen euro. Daarvan was 12 miljoen euro de zogenaamde hoofdsom van de gemeente Pijnacker-Nootdorp. De verkoop leidt er toe dat alle bij de transactie betrokken partijen het volledige bedrag terugkrijgen dat ze in IJsland hadden uitgezet. Met de opbrengst van de verkooptransactie kan de boekwaarde van de vordering van 12,4 miljoen euro op de balans volledig worden afgeboekt. Daarnaast kan tevens het koersrisico uit het benodigde weerstandsvermogen worden gehaald, het­geen een positief effect op de weerstandsratio heeft. 

Pijndossier

Het is een afsluiting van een lang en moeilijk dossier. VVD-wethouder Ben de Vries moest in 2009 onterecht het veld ruimen, terwijl verantwoordelijk portefeuillehouder Kees van der Kraan vrijuit ging. Het kostte het college destijds toch de kop en CDA-wethouder Hans de Jong en PvdA-wethouder Nico Oudhof pasten een jaar voor de verkiezingen op de winkel. Zij lieten op aangeven van de Raad het Treasury-statuut aanpassen, daarmee dergelijke situaties in de toekomst voorkomend. Burgemeester Rik Buddenberg raadde de gedupeerde gemeentes vanuit zijn positie als penningmeester van de Vereniging Nederlandse Gemeenten aan om zich te verenigen. Dat resulteerde in het samengaan van Pijnacker-Nootdorp in de Noord-Hollandgroep.

Update:

Eind goed al goed, het is goed voor ons weerstandsvermogen, maar toch hebben we nog vragen. Deze hebben we vrijdag 24 oktober aan het college gesteld. Zodra de antwoorden binnen zijn communiceren we dat hier.

Update 2:

De wethouder heeft mondeling antwoord gegeven in het Vragenuurtje van donderdag 30 oktober 2014, hier is de vergadering terug te zien. 

Hij vond het niet nodig in te gaan op de technische vragen vanwege het tijdstip en de aard van de vergadering. Maar de wethouder erkende wel dat er kosten zijn gemaakt, waaronder 225.000 euro aan advocaatkosten. De kosten die gemaakt zijn omdat het geld nu eenmaal gedeeltelijk zes jaar is weggeweest zijn niet toegelicht. Eind goed al goed, er zijn kosten gemaakt, maar het geld is terug en dat is fijn. 

Deel dit:

Laat een reactie achter


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.