Hieronder het betoog van Jolanda van Leeuwen in commissie Ruimte over het dorpsgezicht van de Westlaan in Pijnacker en de sluipmoordenaar astbest; (lees verder)
Het voorliggende bestemmingsplan is consoliderend van aard. Het maakt geen nieuwe woningbouwontwikkelingen mogelijk. In deze schijnbare eenvoud berust nu juist een gevaar.
We hebben het hier vooral voor zover het gaat om de Westlaan- over een karakteristiek stuk van Pijnacker. Een waardevol stukje Pijnacker. Dit blijkt ook al uit het feit dat 2 panden op de monumentenlijst zijn geplaatst.
Uit de consultatiegesprekken is weer eens naar voren gekomen dat het behoud van het dorpse karakter gewenst is. Naar de mening van Eerlijk Alternatief verbeeldt de Westlaan in zijn kleinschaligheid en verscheidenheid het dorpse karakter.
Volgens de regels bij het voorliggende bestemmingsplan is iedere vorm van bebouwing, die past binnen de desbetreffende bestemming tot een bepaalde omvang rechtstreeks toegestaan.
Dit betekent dat het uiterlijk van de Westlaan ingrijpend zou kunnen veranderen bij herbouw.
Natuurlijk zijn bouwplannen vergunningsplichtig en worden ze voorgelegd aan de Welstandscommissie, maar wie zegt of deze over 10 jaar nog bestaat en of deze nog steeds zo goed functioneert als nu?
Natuurlijk is vernieuwing op den duur onafwendbaar, maar wij denken dat het op zijn plaats is om juist voor dit stuk Pijnacker aanvullende eisen te stellen voor zover het gaat om het behoud van het uiterlijk en m.n. de gevarieerdheid. Is het mogelijk om aanvullende eisen te stellen aan het uiterlijk van deze straat, zo iets als een beeldkwalteitsplan voor de Westlaan, waar nieuwbouw- of vernieuwbouwplannen aan zouden moeten voldoen?
In de toelichting wordt pgemerkt dat in het bestemmingsplangebied asbest aanwezig is. Het gevaar van asbest wordt vaak onderschat. Maar in Nederland sterven volgens de Gezondheidsraad jaarlijks zo’n 1600 mensen aan asbestziekten.
Asbest werd vooral in de jaren 80 veel gebruikt in gebouwen en woningen . Het werd gebruikt in asbest cement, spuitasbest en asbestisolatie. De periode tussen het blootstellen aan asbest en het ontstaan van de ziekteverschijnselen kunnen 10tallen jaren zitten.
Voor het blootstellingsniveau van asbest, waaronder er geen verhoogd risico op kanker of mesothelioom zal voorkomen, is er geen veilige grens, Een ingeademde vezel kan fataal zijn.
Helaas heb ik in de familie vorig jaar moeten meemaken dat er tussen de diagnose en het overlijden slechts enkele maanden zit, waarbij het slachtoffer geen enkele kans heeft op herstel.
Voldoende aanleiding om zeer zorgvuldig om te gaan met asbest. Helaas gaan veel doe het zelvers, maar ook professionals er onzorgvuldig mee om.
Mijn vraag is of er in kaart is gebracht in welke huizen asbest in welke vorm dan ook verwerk is en of de bewoners dat weten en voldoende weten hoe zij met asbesthoudend materiaal om moeten gaan. We zijn het verplicht om onze inwoners te wijzen op dit gevaar.
Ik vraag de wethouder om dit met zijn collega wethouder op te nemen, met als uiteindelijke doel het in kaart krijgen van gebruik van asbest en het geven van voorlichting hoe daar mee om te gaan.
Natuurlijk zijn hier kosten aan verbonden, maar wij geven het liever hier aan uit dat aan een campagne om het gevoel van veiligheid te vergroten.
We hebben het hier om echte onveiligheid,
Asbest is een sluipmoordenaar.