Donderdag was de presentatieavond over Centrum voor Jeugd en gezin onder het motto ‘van visie naar realisatie’ Minister Rouwvoet heeft met zijn pamperbeleid dit bedacht toen de schrijnende kinderen zoals Maasmeisje en meisje van Nulde in beeld kwamen. Waarom is dit incidenten beleid volgens Rouwvoet en nu de gemeente nodig? (lees verder)
– jeugdigen en ouders staan nu onvoldoende centraal
– het bereik van risicogroepen is nu beperkt
– er is nu een versnippering (tussen vele instellingen en organisaties) van werkwijze
– de samenwerking (tussen partners) is te vrijwblijvend
– er is nu geen probleemeigenaar van casussen
Er komen diverse folders, internetsites, e-mailadressen en natuurlijk de ouderwetse telefoonlijn want elke doelgroep is op een andere manier te bereiken.
Eigenlijk zijn er drie doelen;
– het moet een laagdrmpelig consultatiebureau worden
– er moet meer preventief gewerkt worden
– meer samenwerking
Er komt straks ook nog een heuse pedagogische visie. In elke kern (Delfgauw, Nootdorp en Pijnacker) komt zo’n centrum. Wij bleven met een flauw gevoel en een aantal onbeantwoorde vragen achter. Het was een hoop geblabla.
Vroeger sprak je elkaar aan of lette je op elkaar. Gewoon praten noemen we dat. Wij zijn bang dat er dadelijk alleen maar op het schoolplein gesproken wordt van ‘oh ja, welke contactpersoon heb jij dan bij CJG’Doe toch normaal, de meeste kinderen doen t gewoon goed, en zorg niet voor een overkill aan zorg! Speel niet in op incidenten. Natuurlijk moeten ketens samenwerken maar moet daar weer wat tussen worden gezet zoals CJG?