Raadslid Jolanda van Leeuwen pleit al jaren voor meer diversiteit in woningen voor senioren. Hieronder geeft zij aan hoe zij aankijkt tegen ouderen en hun wensen voor de woningmarkt.
“Vijftigers van nu zijn de veertigers van toen. En zestigers zijn de vijftigers van toen. Het moet gezegd worden, de 50-plussers van nu zijn vaak nog heel vitaal. Ze staan midden in het leven en werken vaak nog volop. In hun vrije tijd reizen en sporten ze en passen ze op de kleinkinderen. Deze opa’s en oma’s zitten echt niet achter de geraniums.
Helaas wordt er nog wel heel vaak heel traditioneel over senioren gedacht. We zien dat bijvoorbeeld nog wel terugkomen in de woningbouw. Wanneer er gedacht wordt aan “levensloopgeschikt” wonen of aan ‘wonen voor senioren’ heeft men vaak nog het oog op kleine appartementjes. Ook de bouwers en ontwikkelaars denken nog op deze manier.
Maar de vijftiger van nu kan daar helemaal niets mee. Die heeft niet genoeg aan een appartementje van 60 a 70 m2. In de loop van de jaren zijn er veel spullen verzameld, er moet nog een plek zijn voor een klein kantoortje, vrienden moeten ontvangen kunnen worden én de kleinkinderen moeten kunnen blijven logeren. Dat past niet op 60 m2.
De nog actieve senior zal hiervoor niet zijn eengezinswoning verlaten en daarom worden er veel grote huizen nog slechts bewoond door 2 – ouder wordende- mensen. Dat is op zich jammer, want er is nog steeds sprake van een tekort aan passende woningen. Het zou mooi zijn als er een gezin in dat mooie grote huis zou kunnen gaan wonen.
Maar dan moet er voor de senior wel een passend alternatief zijn. Goed, een klein appartementje willen ze niet maar wat dan wel?
Senioren willen wat meer de ruimte hebben en een fatsoenlijke buitenruimte hebben. Het mag best een appartement zijn, maar dan wat ruimer bemeten en met een groot balkon of terras. En dan niet zo’n raar inpandig ding.
Of voor de senior met een wat ruimere beurs, een urban villa of een bungalow. De bungalows die op de markt komen, worden aangeboden voor gigantische prijzen. Kennelijk zijn er senioren die best bereid hiervoor te betalen.
Natuurlijk moet de woning wel voorbereid zijn op de toekomst. Er moet rekening gehouden worden met de tijd dat je wat minder mobiel bent. De meeste senioren zijn realistisch genoeg om te beseffen dat die tijd ooit gaat komen. Het zou al mooi zijn als het huis zo breed is dat je er met een rollator goed door heen kan bewegen; dat er geen drempels in het huis zijn, dat er een goed toegankelijke douche is, dat er ruime draaicirkels zijn zodat ook een rolstoel zou passen, dat de hal ruim genoeg is voor een (trap)lift en dat het huis is voorbereid voor allerlei technische hulpmiddelen zoals een valdetectie.
Het kan allemaal, maar dan moet daar wel de bereidheid zijn om op deze wijze te bouwen. Er zijn voldoende deskundige organisaties die daarbij kunnen adviseren.
Het zal ongetwijfeld zo zijn dat dit gevolgen heeft voor de bouwprijs van de woningen. Maar eventuele aanpassingen zijn dan goed te realiseren zodat senioren op deze manier wel langer in hun eigen huis kunnen blijven wonen.
Eerlijk Alternatief heeft daar bij de bouwplannen altijd op gewezen. Daar waar nieuwbouw plaatsvindt zullen we er altijd op blijven aandringen om ook voor de steeds groter wordende groep senioren passende woningen te bouwen.”